De algemene begraafplaats in Dordrecht.
Tijdens de meidagen van 1940 sneuvelden er veel Duitse militairen in Dordrecht en in de regio. Overal op het eiland lagen snel aangebrachte nood en veldgraven van Duitse soldaten. Omdat het Duitse regime wellicht niet de middelen had of nog waarschijnlijker niet de wil had om deze gesneuvelden te repatriëren naar Duitsland, kregen deze gesneuvelden veelal een permanent graf op lokale begraafplaatsen. De begraafplaats in Krispijn is daar een voorbeeld van. Ook aan Nederlandse kant was het aantal gesneuvelden niet gering. Ook zij kregen in de meeste gevallen een permanente rustplaats op de begraafplaats in Dordrecht. In het geval van Nederlandse gesneuvelden was er soms nog wel sprake van overbrenging naar de geboorte of woonplaats waar zij daar alsnog hun laatste rustplaats kregen. Tijdens de oorlog kwamen er Duitse graven bij op de begraafplaats. Bijvoorbeeld van gewonden die overleden in de Dordtse ziekenhuizen, of slachtoffers van bombardementen of gevechten in de regio. Na de bevrijding had men zijn buik vol van de Duitsers. Men kon ook weinig sympathie opbrengen voor de vele Duitse graven die ons land inmiddels rijk was. Uiteindelijk werden nagenoeg alle Duitse gesneuvelden overgebracht naar Ysselsteyn in de provincie Zuid- Limburg. Hier liggen de meeste Duitsers nu begraven. De eerste Duitse graven waren voorzien van een klein houten kruisje met daarop vermoedelijk het Erkennungsmarke nummer, dat was het nummer op het herkenningsplaatje van de gesneuvelde soldaat. Als snel verscheen er een variatie aan grafmarkeringen op de graven. Waarschijnlijk werden deze door militairen van de eenheden zelf gemaakt en geplaatst. In het voorjaar van 1941 waren alle Duitse graven voorzien van een identiek type grafmarkering in de vorm van een zogenaamd ijzeren kruis. De Nederlandse graven werden in eerste instantie ook voorzien van kleine houten bordjes met daarop een naam. Rond 1941 lagen er platte liggende stenen van identieke vorm met daarop de namen en persoonlijke tekst van de families. Enige van de oorspronkelijke Nederlandse graven op de Algemene Begraafplaats in Dordrecht zijn sinds mei 1940 overgebracht naar particuliere begraafplaatsen in de gemeentes van de nabestaanden, of overgebracht naar het Ereveld Loenen of het militaire Ereveld de Grebbeberg. Voor de Nederlandse oorlogsgraven in de regio Dordrecht verwijs ik u graag naar deze link: Oorlogsgraven regio Dordrecht.
De volgende foto's zijn genomen tijdens de oorlog op de Algemene begraafplaats, deze kennen we nu als het Essenhof.
De auteurs van de website Zuidfront-Holland hebben erg veel tijd en energie gestoken in het onderzoeken van elke individuele gesneuvelde die viel tijdens de slag om Dordrecht en de regio ten tijde van de meidagen van 1940. Mede dankzij die inzet hebben deze foto's nu een verhaal.
Wij zullen die website dankbaar als bron gebruiken.
Klikt u hier eens voor de link naar de bron.
Foto 1:
De grote graven centraal in de foto zijn de volgende gesneuvelden : Gefreiter Knaute, obergefreiter Bormann en gefreiter Niemeyer.
Zes stukken berggeschut[ Skoda 7,5 cm berghouwwitsers] werden aan de Kampfgruppe de Boer toebedeeld op 12 mei, waaronder de vier op 12 mei aangevoerde stukken van 5./AR.22. De stukken artillerie werden bij de begraafplaats afgeladen en ingezet. Zij werden deels in de straten opgesteld om het station te beschieten. Daarbij werd één stuk door een pontonnier korporaal [ J. Grollé 1.DCP ] vanaf het dak van het paviljoen met een lichte mitrailleur beschoten waarbij de gehele stuks bemanning werd uitgeschakeld. Waarvan vijf man sneuvelden. Dat waren de Unteroffizier Ulmer , obergefreiter Bormann, Gefreiter Niemeyer en Knaute en de kannonier Kahnenbley.
Gefreiter Hans Lausen :
Op 12 mei voerde 10./ FJR. 1 samen met 11./FJR.1. en enkele stafeenheden een fel gevecht bij Wieldrecht met 4-3 GB. Bij dat gevecht sneuvelden twee man van 10./FJR.1 ( Hans Lausen) en werden de plaatsvervangend compagniescommandant ( Oberleutnant Specht en Feldwebel Wallner ) zwaar gewond.
Schütze Deutsch en Oberleutnant Mann:
IR 72. was de strategische luchtlandingsreserve, toegewezen aan het 7e Vliegerkorps, naar nog niet geoefend voor de luchtlandingsinzet. Het was het onderdeel van 46 ID. Van deze reserve werden het gehele 1e bataljon plus de 6e compagnie van het 2e Bataljon op 10, 11 en 12 mei 1940 op Waalhaven ingevlogen. De 1e compagnie werd ingezet tegen het Westen van het eiland IJsselmonde ( Regio Hoogvliet- Pernis) , de 6e compagnie werd naar Rotterdam gestuurd. een peleton van de 2e compagnie als beveiliging op Waalhaven en de rest van het 1e bataljon plus staf werd ingedeeld bij de op 12 mei 1940 gevormde Gruppe de Boer, die op 12 en 13 mei 1940 harde gevechten leverden in Dordrecht. Schütze Deutsch sneuvelde op 12 mei in Dordrecht tijdens de gevechten rond het spoor. Oberleutnant Mann was Zugführer in de 3e compagnie. Hij kwam vermoedelijk in de vroege avond om bij zware gevechten langs het spoor.
Gefreiter Adam Kettler:
Gefreiter Kettler sneuvelde op of langs de rijksweg bij Dordrecht of werd daar zwaar gewond waarna hij overleed. Het is onduidelijk of hij viel tijdens de verplaatsing van 11.FJR.1 naar Dordrecht - waarbij 11 man van 11./FJR.1 in verschillende gradaties van ernst gewond raakten op de verkeersbrug van Dordrecht of dat hij zwaar gewond raakte danwel gedood werd toen in de middag 11./FJR.1 in gevecht raakte met de overlevenden van Bataljon Ravelli ( NL) te Wieldrecht.
Foto 2: ( Het toeval wil dat dit een opname is van vroeger in de oorlog van dezelfde graven als op foto 4 en 5. )
Richard Heinemann:
Feldwebel Heinemann behoorde tot de 1e compagnie van het pionierbataljon 22. (1./PiBtl.22.) De compagnie werd ingezet ter ondersteuning van Fallschirmjäger Regiment 1. Feldwebel Heinemann werd in de avond van 10 mei verplaatst naar Dordrecht. Onduidelijk is waar hij sneuvelde. Mogelijk raakte hij gewond Bij Moerdijk en overleed hij in het noodhospitaal bij de Tweede Tol. Zijn grafkruis vermeld in ieder geval Dubbeldam als zijn sneuvellocatie op 11 mei 1940.
Kurt Gross:
Jäger Kurt Gross behoorde tot 2./FJR. 1. en landde met zijn compagnie bij de Tweede Tol. Hij sneuvelde bij de bestorming van het barakkenkamp daar op 10 mei 1940.
Karl Jarosch:
Oberjäger Karl Jarosch behoorde to 11./FJR 1. Deze compagnie werd ingezet bij Wieldrecht op de 12e mei en vertrok daarna naar de Tweede Tol. Volgens het verslag van 11./FJR.1. sneuvelde oberjäger Jarosch rond middernacht bij Wieldrecht als gevolg van Nederlands mortiervuur. Waarschijnliijk was dit op de Wieldrechtse Zeedijk of in ieder geval ergens tussen de Tweede Tol en de kruising bij de Schenkeldijk.
Kurt Schulze:
Feldwebel Schulze behoorde tot Fjr.Geschütz Batterie 7. In de late avond van 10 op 11 mei 1940 werd een gedeelte van deze batterie naar Willemsdorp verplaatst en reed een voertuig met Skoda geschut op een Nederlandse versperring daar. In dat voertuig zaten drie personen. Oberleutnant Schram raakte ernstig gewond bij dit ongeval en werd verpleegd op de Berkenhof bij de Tweede Tol. Feldwebel Schulze was zijn ordonnans en kwam om bij het ongeval. Het is onbekend wat er verder met de chauffeur is gebeurd.
Van wie het graf rechts naast het graf van Feldwebel Schulze is, is onbekend.
Foto 5 en 6.
Zie de informatie hierboven.
Foto 7, 8, 9 en 10.
De namen op de graven op deze foto's zijn helaas niet leesbaar en kunnen daardoor niet van informatie worden voorzien.
Foto 11.
Het graf van een onbekende Nederlandse soldaat. En dat van dienstplichtig soldaat Gerardus Theodorus Burgers.
Dienstplichtig soldaat Burgers behoorde tot 4-II-K.R.A ( Korps rijdende artillerie). Hij bediende een stuk 7 veld ( kanon) dat stond opgesteld in de Vriesestraat achter de Vriesebrug. Twee Duitse tanks vielen het stuk aan op 13 mei. De eerste Duitse tank werd uitgeschakeld. De tweede Duitse tank schakelde het geschut uit. Soldaat Burgers werd hierbij gedood. Hij ontving postuum het Bronzen Kruis wegens zijn moedige optreden.
De foto's hieronder zijn hoogstwaarschijnlijk nog kort na de gevechten gemaakt. De grafkruizen zijn nog van enigszins provisorische makelij.
De eerste foto laat duidelijk zien aan wie het monument gericht is, namelijk voor het tweede bataljon van het 1e Regiment Fallschirmjäger. Op de foto's zijn nog verschillende parachutisten te zien, inmiddels niet meer in gevechtsuitrusting maar gewoon in uniform. De namen op de graven op de tweede foto zijn helaas niet meer leesbaar. Dit geld ook voor de derde foto ( 14 ). Hier is alleen de naam van Obj. Clerc te lezen.
Dit levert overigens gelijk wat verwarring op. Op de website van Zuidfront-Holland1940 staat een Unteroffizier met de naam Clerk terwijl hij op de foto begraven ligt als Oberjäger Clerc. Het moet hier hoe dan ook wel om de dezelfde persoon gaan. Hij sneuvelde op 10 mei 1940 bij de aanval op Willemsdorp.
De laatste foto ( 15 ) toont ook een aantal gesneuvelden.
Werner Pusemann:
Jäger Pusemann sneuvelde op 13 mei 1940 in de binnenstad van Dordrecht , hij werd onthoofd tijdens de gevechten, vermoedelijk door een granaatinslag.
Ernst Reiter:
Schütze Reiter werd op 12 mei toegevoegd aan de Gruppe de Boer welke harde gevechten leverde in Dordrecht. Schütze Reiter sneuvelde op 12 mei in de buurt van het Oranjepark of bij het spoor.
Erich Mohs:
Gefreiter Erich Mohs werd als onderdeel van de Pak Versuchs Kompanie ( PVK) toegevoegd aan de Gruppe de Boer. Ook hij sneuvelde op 12 mei. Hij werd getroffen door een schot in het hart tijdens de gereedstelling bij de Algemene begraafplaats in Dordrecht.
Hierna volgen er een aantal graven waar de namen niet van te achterhalen zijn. Het eerste graf na dat van Gefreiter Mohs lijkt de naam G.F. Purts of iets van gelijke strekking te weergeven. De initialen G.F. komen in ieder geval niet terug in het sneuvelregister van Zuidfront-Holland1940. Het is dus lastig te zeggen wiens graf dit is. De naam op het graf ernaast is onleesbaar op deze foto. De laatste naam die leesbaar is , is die van Gefreiter Börmera of Börmela. Eveneens een naam die niet terug te vinden is.
Een aantal van de parachutisten dragen het zogenaamde Fallschirmjäger Abzeichen. Een interessant detail.
Hieronder zijn nog vier andere opnames te zien van Duitse oorlogsgraven op de Algemene Begraafplaats. Opvallen detail op foto 19 ( vierde foto onder deze tekst) is linksboven in de hoek het gebouw op de Algemene begraafplaats. Dit staat er vandaag de dag nog steeds. Op deze foto zijn nog drie namen leesbaar op de graven. De eerste is het tweede graf van links:
Jakob Brechsener:
Obergefreiter Brechsener diende in de 1. Halbkompanie 7./ FJR 1 en landde in de omgeving van de Zuidendijk en Rustenburg waar hij tijdens de gevechten sneuvelde.
Bruno Jürgensen:
Jäger Jürgensen maakte deel uit van de Ersatz Kompanie Moll, deze landde op de Tongplaat op 11 mei. Jäger Jürgensen sneuvelde vermoedelijk op de Tongplaat. Bij de foto's van de Tweede Tol ziet u zijn eerdere graf bij de Tweede Tol. Het is op de foto met de parachutistengraven het eerste graf met naam.
Karl Fischer:
Jäger Karl Fischer diende bij 2./FJR 1. Hij sneuvelde bij de bestorming van het bunkercomplex in park Amstelwijck op 10 mei 1940.
De volgende leesbare graven vind u op de foto's 17 en 20. Het zijn de graven van de volgende Duitse militairen:
Heinrich Detlefs:
Obergefreiter Detlefs diende bij de Stabzug I./PzRgt.33 van de 9e panzerdivisie. Hij sneuvelde op 13 mei 1940 toen hij als radioman van een Pz. II tank, de brug bij Barendrecht probeerde te veroveren. Zijn tank werd vernietigd door Nederlands PAG vuur. Opvallend genoeg is hij op deze foto begraven in Dordrecht.
Willi Tromm:
Unteroffizier Willi Tromm diende eveneens bij de Stabzug I./PzRgt.33 van de 9e panzerdivisie. Hij was commandant op een Pz. II tank en raakte zwaar gewond bij de Barendrechtse brug waarna hij overleed op 13 mei 1940. Ook hij is opvallend genoeg begraven in Dordrecht.
Bernhard Grossblotekamp:
Gefreiter Grossblotekamp behoorde tot 6./IR.16 waarvan een peloton bij de Barendrechtse brug in stelling lag. Toen een mortiergranaat insloeg in een huis wat hij met zijn medesoldaten bezette raakte hij zwaargewond aan het onderlichaam en zijn benen moesten worden afgezet. Op 14 mei 1940 overleed hij alsnog.
Gustav Wiese:
Gefreiter Wiese behoorde tot 6./IR.16 waarvan een peloton bij de Barendrechtse brug in stelling lag. Toen een mortiergranaat insloeg in een huis wat hij met zijn medesoldaten bezette, raakte hij zwaargewond en werd vervoerd naar een veldhospitaal waar hij kort na aankomst overleed op 13 mei 1940.
Hans Graband:
Gefreiter Graband was onderdeel van 11./FJR 1. Op 12 mei 1940 raakte 11./FJR 1. in gevecht met een gecombineerde PAG en MG eenheid van het Nederlandse 2e eskadron van het 2e Regiment Huzaren bij het viaduct bij de rijksweg bij de Zeehavenlaan. Vier parachutisten sneuvelden waaronder gefreiter Graband.
Josef Tillmann ( Vermoedelijk) :
Naast het graf van gefreiter Graband ligt vermoedelijk het graf van gefreiter Josef Tillmann. Ook hij was onderdeel van 11./FJR 1 en sneuvelde op 12 mei bij het viaduct in gevecht met de Huzaren.
De onderste twee foto's ( 21 en 22) zijn opnames van Duitse militairen van Infanterie Regiment 16 die de graven op de Algemene begraafplaatsen bezoeken. Het markante gebouw van de ontvangsthal is duidelijk zichtbaar op beide foto's. Op foto 22 zijn rechts in beeld nog duidelijk de namen te lezen op de rechtse drie graven. Het zijn alle drie Fallschirmjäger. Van links naar rechts:
Gefreiter Karl Kunz: Op de website van Zuidfront als Gerhard Kunz benoemd. Waarschijnlijk was Karl de roepnaam, hij ligt hier in ieder geval begraven als Karl Kunz. Sneuvelde vermoedelijk bij de Tongplaats als onderdeel van de Ersatzkompanie Moll welke flinke verliezen leed door een slecht georganiseerde landing op 11 mei midden tussen Nederlandse eenheden van 28 RI.
Gefreiter Helmuth Czora: Onderdeel van de staf van I./FJR 1 werd ingezet bij het beveiligen van de Kiloever tussen de Tweede Tol en Wieldrecht en werd hierbij door het hoofd geschoten op 12 mei 1940.
Oberjäger Heinz Morawietz: Sneuvelde op 10 mei 1940 bij de bestorming van het barakkenkamp bij de Tweede Tol.
De twee foto's die erop volgen ( 23 en 24) zijn weer foto's van de begraafplaats later in de oorlog. De houten kruizen zijn nu vervangen voor gelijke grafmarkeringen. Het laatste graf is van kanonnier Kahnenbley, hij wordt besproken bovenaan de pagina bij foto 1.
Nieuw toegevoegd zijn deze drie foto's van Duitse graven op de Algemene begraafplaats. De foto's zijn waarschijnlijk kort na de meidagen geplaatst. Toevallig zijn dit opnieuw foto's van de graven van Gefreiter Knaute, Unteroffizier Ulmer en Kannonier Kahnenbley. Zoals eerder vermeld staan de verhalen van deze Duitse militairen en de toedracht van hun sneuvelen bovenaan deze pagina beschreven. Het is opvallend dat de graven van deze militairen zo vaak gefotografeerd zijn. waarschijnlijk lagen zijn vooraan in de grafrij omdat zij zeer dicht bij de Algemene Begraafplaats om het leven kwamen en hierdoor als één van de eerste gesneuvelden hier een graf kregen. Op deze foto's liggen hun helmen zelfs nog op de graven. De laatste foto is vermoedelijk ook op de Algemene Begraafplaats genomen. Het zijn Duitse luftwaffe soldaten die de laatste eer aan hun gevallen kameraden brengen. De houten kruisjes lijken exact dezelfde te zijn als bij de graven van de bovengenoemde Duitse militairen.
De onderstaande foto's zijn gemaakt door een militair van de Kriegsmarine in Dordrecht. De eerste foto is vermoedelijk in de oude aula gemaakt. Kriegsmarine militairen staan bij de kist van vermoedelijk een gesneuvelde collega. Maar het is niet uit te sluiten dat de militair door een ongeluk om het leven kwam. De volgende twee foto's tonen de begrafenis zelf. De kruizen op de voorgrond tonen nog gesneuvelden van de meidagen van 1940.
De graven die zichtbaar zijn op foto 29 zijn alle gesneuvelden van de Fallschirmjäger Ersatz Kompanie Moll op de Tongplaat. De eerste gesneuvelde is Jäger Karl Kenning, De gesneuvelde naast hem is gefreiter Jakob Helt, en de derde is Hans Slezak.
De overige drie foto's zijn foto's van de Duitse graven, eveneens op de Algemene Begraafplaats in Dordrecht. Het zijn eveneens gesneuvelden van de meidagen. Op foto 31 zijn de namen helaas niet meer leesbaar. Op foto 32 wel. De eerste twee graven van links zijn gefreiter Lindemann en schütze Jäsar van 6./IR 16 welke allebei bij de brug bij de Noord in Alblasserdam sneuvelden door Nederlands mortiervuur. Daarnaast ligt schütze Walter Kretschmann, eveneens van 6./IR 16. Ook hij werd door een mortiergranaat getroffen, echter bij de Barendrechtse brug. Hij sneuvelde direct. Naast Kretschmann ligt gefreiter Walter Faber van de Fallschirm Nachrichten-Abteilung 7, hij sneuvelde vermoedelijk bij de Tweede Tol op 10 mei 1940.
Tot slot zien we op de laatste foto de inmiddels vele Duitse graven op de Algemene Begraafplaats. Rechtsachter ligt de toenmalige Achterweg, nu de Nieuweweg. Het huis dat nog zichtbaar is, is vermoedelijk het huidige nummer 82 of 84 op de Nieuweweg. Eens stukje rechts van het midden loopt tussen de burgers en de graven nog een Kriegsmarine militair.
Hieronder ziet u een foto van een Duitse militaire begrafenis op de Algemene Begraafplaats in Dordrecht. De Duitse militairen zijn van de Luftwaffe. Achter hen staan een aantal burgers toe te kijken. Er leggen juist twee Duitse militairen een krans.De twee foto's daaropvolgend zijn foto's uit het nalatenschap van Unteroffizier Friedrich Herziger. Het zijn foto's van de begrafenis van meerdere Duitse militairen. Op de eerste foto is General Erich Höcker te zien die juist een militaire groet brengt aan de gevallenen. De foto's zijn vanwege de categorie nog een extra keer hier geplaatst.De vierde foto ( 37 ) is een opname van Duitse parachutistengraven op de begraafplaats in Dordrecht. Links ligt Gefreiter Werner Heyer van 9./FJR 1. Hij sneuvelde in een vuurgevecht met Nederlandse Depottroepen en Wielrijders op 12 mei 1940. Rechts naast hem ligt Gefreiter Alois Müller van 3./FJR 1. Hij landde in de Polder bij Krispijn en raakte met zijn eenheid in gevecht met de Spoorwegtroepen en de Depottroepen van het Korps Pontonniers en Torpedisten. De compagnie werd vrijwel geheel vernietigd. Slechts 10 man ontsnapten naar de Zwijndrechtse bruggen. Gefreiter Müller sneuvelde bij deze gevechten. Naast Gefreiter Müller ligt vrijwel zeker Feldwebel Heinrich Hissen, eveneens onderdeel van 3./ FJR 1. Hij was echter onderdeel van het 3e peloton welke in Zwijndrecht werd afgezet om de bruggen over de Oude Maas van die zijde aan te vallen. Hoewel de aanvalsgroep daarin slaagde werd Feldwebel Hissen bij deze actie gedood.
De onderstaande fotoserie ( Foto 38 t/m 41 )is zeer kort na de meidagen van 1940 gemaakt. Op de foto zijn kransleggingen en laatste groeten te zien van Duitse militairen aan hun gesneuvelde kameraden die begraven zijn op de Algemene Begraafplaats. Er is nog een flinke variatie aan grafmarkeringen te zien op dit moment. En overal liggen verse bloemen. Op sommige graven zijn nog de kleine houten kruisjes te zien waar de zogenaamde Erkennungsmarke nummers op geschreven zijn. Ook zijn er Dordtse burgers komen kijken naar de ceremonie. Opvallend detail is dat de foto's 25 t/m 27 op hetzelfde moment genomen lijken te zijn.
De onderstaande foto's zijn een vervolg op de bovenstaande serie. We zien interessante detailopnames van de nog maar kort geleden aangelegde Duitse oorlogsgraven van verschillende eenheden. Goed zichtbaar zijn de kleine houten kruisjes met de Erkennungsmarke nummers. De eerste twee graven die we op foto 42 en 43 zien zijn van Jäger Werner Pusemann van de Pak Versuchskompanie. Hij sneuvelde op 13 mei 1940 in de binnenstad van Dordrecht ( zie foto 15 ). Rechts naast hem, alhoewel het lastig te zien is lijkt Gefreiter Erich Mohs te liggen. Hij sneuvelde op 12 mei 1940. ( zie foto 15 ).
Foto 44 toont het graf van Bernhard Wipprecht van de PAK Versuchskompanie. Volgens het verslag van die voornoemde eenheid zou hij kort na inzet van die eenheid gesneuveld zijn in Rotterdam. Het is echter een raadsel waarom hij helemaal in Dordrecht is begraven. Achter Wipprecht liggen nog drie graven. De eerste naam is niet leesbaar meer, maar naast dat graf liggen: Oberjäger Erich Jakubowski en gefreiter Johannes Biedermann van 11./FJR 1. Zij sneuvelden allebei op of langs de rijksweg te Dordrecht op 11 mei 1940 toen de Kompanie zich verplaatste naar Dordrecht. Op het graf van Jakubowski ligt nog zijn parachutistenhelm. Foto 45 toont weer het graf van Gefreiter Erich Mohs. Naast hem ligt Obergefreiter Fritz Eberle van 3./FJR 1. Hij sneuvelde in het gevecht in de Polder in Krispijn tegen de Spoorwegtroepen en de Depottroepen van het Korps Pontonniers en Torpedisten. Tot slot toont de laatste foto 46 het oorlogsgraf van Gefreiter Heinz Hölzke. Hij raakte dodelijk gewond bij de begraafplaats op 12 mei 1940 door een buikschot. Hij was eveneens onderdeel van de PAK Versuchskompanie.
Onderstaande foto is een opname van de eerste Duitse graven op de Algemene Begraafplaats. De graven lijken juist aangelegd te zijn. Rechts staat nog een luftwaffe soldaat. Mogelijk een Fallschirmjäger. Op de foto die daarop volgt zien we de gedenksteen voor parachutisten van het 2e Bataljon van Fallschirmjäger Regiment 1. De steen stond eerst bij de veldgraven van de Duitse parachutisten in de Kloostertuin. Nadat deze graven naar de Algemene Begraafplaats waren verplaatst werd ook de gedenksteen verplaatst. Op de laatste foto zien we dezelfde graven als op eerdere foto's. Onder andere zijn de graven te zien van : Jäger Werner Pusemann en Gefreiter Erich Mohs van de Pak Versuchskompanie, Van Gefreiter Eberle ( 3./ FJR 1 ) en nog twee graven waarvan de namen onleesbaar zijn.
De onderstaande foto's tonen Kriegsmarine militairen die een laatste eerbetoon brengen aan gevallen kameraden. De foto's zijn later in de oorlog gemaakt toen de tijdelijke grafmarkeringen vervangen waren voor gelijke houten kruizen. Op sommige kruizen hangen kransen De foto's zijn gemaakt op het Duitse ehrefriedhof op de toenmalige Algemene Begraafplaats in Dordrecht.
De onderstaande foto's tonen de begrafenis van een Duitse militair tijdens de tweede wereldoorlog in Dordrecht. Op de eerste foto is duidelijk de oude aula te zien die nu nog steeds op het Essenhof staat. De kist wordt gedragen door enkele Duitse militairen die de kist naar de laatste rustplaats dragen. Er is goed te zien hoe de begrafenis met veel militair ceremonieel begraven wordt. Het is onbekend om welke eenheid Duitse militairen het hier gaat en wanneer deze begrafenis exact heeft plaatsgevonden.
De onderstaande fotoserie is van een Duitse militaire begrafenis tijdens de tweede wereldoorlog. Het lijkt om een begrafenis te gaan van een Luftwaffe militair aangezien het merendeel van de militairen Luftwaffe uniformen dragen. Het is helaas onbekend wanneer de fotoserie gemaakt is.
Foto 74 hieronder toont een aantal parachutistengraven op de algemene begraafplaats in Dordrecht in mei 1940. U ziet hier de graven van, links: Obergefreiter Wilhelm Seiffert en rechts: Gefreiter Erich Botcher. Beiden van 3./ FJR 1. Deze compagnie werd vrijwel volledig uitgechakeld in de Polder in Krispijn door Nederlandse troepen van de Spoorwegtroepen en het Korps Pontonniers en Torpedisten. Het middelste graf met de parahelm is vermoedelijk ook een lid van 3./ FJR 1. Foto 75 toont nog meer van de Duitse oorlogsgraven die in de meidagen van 1940 zijn aangelegd in veld R1. Veel van hen zijn parachutisten.
De foto's 76 tot en met 78 tonen de graven van de Fallschirmjäger Panzer Jäger Abteiling 2 of PAK Versuchs Kompanie. Bij het eerste graf is het niet duidelijk om wie het gaat. Er staat geen leesbare naam op het kruis. Op de tweede foto zien we links het graf van Jäger Werner Pusemann. Hij sneuvelde bij gevechten in de binnenstad van Dordrecht toen hij onthoofd werd, vermoedelijk door een granaatinslag. Het graf daarna heeft wederom geen leesbare naam maar is ook van een lid van de PAK Versuchs Kompanie. De naam op het kruis daarnaast is helaas ook niet meer leesbaar. Op de achtergrond van de foto zijn tenminste twee parachustistengraven te zien. Op de daaropvolgende foto zijn het kruis van een Duitse soldaat te zien, gevolgd door het graf van Oberjäger Thomas Carstens van 11./FJR 1. Hij sneuvelde op 11 mei 1940 in gevecht met restanten van het bataljon Ravelli. Vermoedelijk maakten pistoolschoten van kapitein Schouten van 1-II-28 R.I. een einde aan zijn leven. Rechts van Carstens ligt Gefreiter Edmund Geisler begraven. Hij was onderdeel van de PAK Versuchskompanie en sneuvelde bij gevechten in de Dordtse binnenstad op 13 mei 1940.
©2017-2024 :Https://www.Dordrechtindeoorlog.nl: (Op de content op deze website berust auteursrecht: Deze content mag niet worden gedeeld, gedupliceerd of gepubliceerd zonder nadrukkelijke toestemming van de auteur van deze website. Voor verzoeken hieromtrent kunt u zich richten tot : Info@Dordrechtindeoorlog.nl of kijken op : www.Dordrechtindeoorlog.nl - Gebruiksvoorwaarden websitecontent).
Bron: Zuidfront-Holland1940.